Na današnji dan prije 28 godina u Sarajevu je poginuo Jan Doršner koji je tada imao 23 godine. Život je dao za odbranu rodnog grada u Azićima tog kobnog 2. decembra 1992. godine. Ostat će upamćen kao istinski heroj rata koji je odmah stao u odbranu glavnog grada BiH, a njegova smrt pogodila jeu izvorište boli sve one koji su ga poznavali.
Piše:Edin Isanović
Doršner je bio vrhunski sportista, osvojio je blizu 50 medalja i pehara. Bio je član reprezentacije RBiH u alpskom skijanju, ronilac, jedriličar i teniser.
Kako su kasnije opisali njegovi roditelji, otac Zoran i majka Dragica, tog ranog decembarskog jutra popio je posljednju kafu s majkom u sarajevskom naselju na Koševskom Brdu i mahnuo joj rukom bez okretanja – u znak pozdrava.
Krvario je Otes, povlačili su se i borci i civili, a mnogo probranih boraca je tog decembra 1992. dalo svoje živote. Otišao je Jan na nemoguć zadatak – da sa svojom jedinicom DIV – diverzantsko izviđačkim vodom, nedovoljno i neadekvatno naoružanim, pokuša zaustaviti 19 teških tenkova u Azićima blizu Stupa.
Jan Doršner bio je poznati sarajevski mladić. Tu noć kada se saznalo da je stradao na gotovo svim gradskim radiostanicama emitovana je emisija pod nazivom “Poginuo je vojnik Jan”. Sarajevo je tu noć plakalo, ponizno je tugovalo za svojim junakom.
Maturantice Druge gimnazije 1989. su Jana Doršnera proglasile momkom godine. Također, postizao je od malih nogu zapažene sportske rezultate. Osvajao je titule prvaka BiH u alpskom skijanju, proglašavan najperspektivnijim mladim alpincem 1982. u SSBiH.
Bio je član Skijaškog kluba Željezničar. Osim toga, bio je pasionirani čitalac beletristike, pročitao je stotine knjiga. Plivanjem perajama i jedrenjem regatnom jedrilicom od 27 stopa išao je do Italije i po otocima srednjeg Jadrana. Neki ga pamte kao primjerenog studenta Mašinskog fakulteta. Ostao je za njim indeks sa 15 položenih ispita. Posthumno mu je fakultet 1998. dodijelio diplomu.
Mlađim generacijama bio je inspiracija, uzor.
Nakon pogibije počeo se održavati i Memorijalni teniski turnir “Jan Doršner”, a jedna ulica u sarajevskom naselju Otes nosi njegovo ime, dok dvorana u Drugoj gimnaziji koju je pohađao nosi naziv njegovog imena.
Sve ono što se o njemu kao čovjeku može reći stat će samo u jednu riječ – ljudina.
