Danas vozim Formulu Nissan sa kojom nastupam od 2010. godine. U karijeri sam nastupio na 90 trka, 60 puta bio na podijumu, ostvario 32 pobjede uz 2 rekorda staze. Imam 12 titula šampiona od kojih je 7 međunarodnih. Posljednji nastup imao sam na trci Šampiona – IWC 2012. u zagrebačkoj Areni, gdje sam osvojio titulu i internacionalni kup šampiona, pobjedivši šampione poput Felix Pailer-a, Rafael Sulzinger-a, petostrukog prvaka Evrope u reliju Luca Rossetti-a, kao i Piero Longhi-a u finalu takmičenja. IWC 2012. je takmičenje koje me je na neki način i zvanično pozicioniralo u sam vrh Evropskog automobilizma.
Šta se dešava sa ovom sezonom? Vidjeli smo da tražiš sponzore i da imas puno poziva iz elitnih takmičenja. Koliko je novaca potrebno i kakve su ti šanse da nađes sponzore za takva takmičenja?
Boris Miljević: Još od Novembra prosle godine neprestano stižu razne ponude iz inostranstva. Do sada sam pozvan da se priključim ekipama Porsche-a, Mercedes-a, Lamborghini-a i da nastupam u FIA GT3 takmičenju, kao i drugim GT takmičenjima, pa i Endurance trkama, te isto tako i od ekipa koje se takmiče u ETCC šampionatu. Naravno za sve to je potreban ogroman novac i zato neprestano tragam za partnerima koji bi imali interes da se priključe projektu za ovu sezonu.
Što se tiče moje karijere u Formuli ona se nastavlja nezavisno od ishoda navedenih planova. Nastupiću u šampionatima za volanom Formule Nissan koju već uveliko spremamo za ovu sezonu. Podršku ću imati od dvije velike njemačke kompanije, a saradnju ćemo nadam se ozvaničiti u narednih 30-tak dana, o čemu će te biti blagovremeno obavješteni. Naravno, vi ćete za to prvi saznati.
Koji ti je trofej najvažniji u dosadašnjoj karijeri? Ili najdraži.
Boris Miljević: Svi trofeji u mojoj karijeri su mi važni, ali izdvojio bih Memorijalni trofej „Bruno Bonini“ 2006. koji je i obilježio moju prvu titulu međunarodnog šampiona na trci Cividale-Castelmonte 2006. godine. Cividale-Castelmonte 2006. je trka koja u meni uvijek probudi emocije. Tog dana prošavši kroz cilj osvojio sam prvo mjesto na trci, titulu šampiona FIA Centralno-Evropske Zone (FIA CEZ) i postao najmlađi osvajač titule šampiona u istoriji FIA CEZ takmičenja. Imao sam samo 21 godinu. Definitivno trka koja će ostati u mom srcu zauvijek.
Naišli smo na veliku podršku sponzora, bosansko-hercegovačkog auto kluba, kao i publike. To je bila prekretnica u mojoj karijeri. Od nastupa u Renault Clio-u u nacionalnom šampionatu, do prve trke prvenstva Evrope te godine u austrijskom Rechberg-u, prošlo je samo par mjeseci, tako da je to bio jedan veliki korak u samom formiranju mene kao automobiliste. Tada sam imao 21. godinu i kao jos neafirmisan vozač pojavio sam se na Evropskoj sceni i osvojio prvenstvo.
Do kada ćeš se utrkivati? Da li si postavio sebi neki cilj koji bi bio najviša tačka tvoje karijere?
Boris Miljević: Još kao mali sanjao sam da ću jednog dana nastupiti na trci Formule 1, ali evo sada, s obzirom da već imam 28 godina i potičem iz zemlje kao sto je Bosna i Hercegovina, svoju karijeru sam primoran usmjeriti u pravcu Grand Touring šampionata. Ultimativni cilj je da istrajem, da dam od sebe sve sto mogu, kao i uvijek – 100% snage, a iz toga proizilaze naravno i rezultati”. Automobilizmom ću se baviti dok god sam fizički spreman za sve izazove koje automobilizam nosi.
Ne postavljam sebi limite u životu, tako da dok god se budem osjećao spremnim i isto budem kao i do sada potvrđivao na redovnim medicinskim kontrolama, kačenje kacige o klin će da čeka.
Sve dok nismo u mogućnosti da sa stopostotnim učinkom ispunjavamo navedene propise i standarde ne vidim perspektivu za nešto više od ovoga što imamo. Dodavanjem klasa u šampionat ili trka u kalendar ne dobija se kvalitetnije takmičenje, te isto, autosport u BiH neće učiniti boljim. Da bi autosport u BiH popeli na stepenicu više, moramo krenuti od početka i raditi stvari onako kako se rade.
