Istraživačka grupa koju su vodili Karin Trimmel i Stefan Seidel sa Univerzitetske klinike za neurologiju Medicinskog univerziteta u Beču (MedUni Vienna) vršila je analize kako bi utvrdila razlike između samopercepcije sna i realnih mjerenja. Rezultati su pokazali da pacijenti sa nesanicom najčešće potcjenjuju dužinu sna, neovisno o dobi ili regiji.
U istraživanjima spavanja pogrešna percepcija pacijenata o stvarnom trajanju njihovog sna je dobro poznat fenomen.
Ipak, do sada nije postojalo naučno poređenje stvarnog vremena spavanja i lično percipiranog vremena osoba koje boluju od nesanice.
Grupa istraživača Medicinskog univerziteta u Beču retrospektivno je analizirala intervjue i polisomnografije (PSG) 303 pacijenta, od kojih su 49 posto činile žene. Polisomnografija je mjerila dubinu sna, mišićnu aktivnost i disanje.
Ispostavilo se da pacijenti sa nesanicom precjenjuju svoju latenciju spavanja tj. vrijeme potrebno za usnivanje i potcjenjuju svoje stvarno trajanje sna.
Značajnu ulogu u tome igra povećani nivo napetosti koja dovodi u pitanje i kompletnu “arhitekturu sna”.
Nesanice su često povezane i sa drugim psihičkim poremećajima. Za razliku od pacijenata sa nesanicom pacijenti s drugim poremećajima spavanja skloni su potcjenjivanju latencije sna i precjenjivanju stvarne dužine spavanja. Studija potkrepljuje klinička zapažanja da se pogrešna percepcija javlja kod svih oblika poremećaja sna, ali najizraženije kod nesanice.
Jedan od tretmana u ovom slučaju može biti kognitivna bihevioralna terapija.
– Integrisanje pogrešne percepcije spavanja u bihevioralnu terapiju može značajno poboljšati uspjeh liječenja – smatra Karin Trimmel.
Studija je objavljena i u stručnom časopisu “Journal of Clinical Sleep Medicine”.
